AFFIDAVIT OF PO1 HERSCHEL B. MONTEZON

DETAILED AFFIDAVIT OF PO1 HERSCHEL B. MONTEZON

Fellow Cops Illegally Arrested 

Them, Robbed Them 

of Money, Oakley, etc.

x------------------------------------------x

Republika Pilipinas                        )

Lungsod ng Maynila                       )SC

KONTRA SALAYSAY

Ako si, ­­­­­HERSCHEL B. MONTEZON, nasa hustong taong gulang, nakatira sa Lot 9, Block 9-C, Phase 3-C, Area 1, Kaunlaran Village, Caloocan City, matapos manumpa ng ayon sa batas ay nagsasabi ng ,mga sumusunod:

1.    Noong August 26, 2011 sa ganap na alas 8:00 ng umaga ako ay naka-duty sa CIDD-CIDG desk at biglang tumunog ang cellphone ko at si Jonathan Dulay pala ang tumatawag;

2.    Kinausap ko siya at sinabi nya sa akin na baka raw pwede ko siyang samahan at may kakausapin lang siya na tao na humihingi ng tulong sa kanya;

3.    Sabi ko sa kanya na, “Pre duty ako ngayon dito sa opisina ko”;

4.    Ang sagot niya sa akin na baka raw pwedeng magawan ko ng paraan para makipagpalitan ako ng duty sa iba kong kasamahan para masamahan ko siya;

5.    Ang sagot ko sa kanya sige susubukan kong gawan ng paraan maghahanap ako ng pwedeng makapalitan ko sa duty hintayin mo ang tawag ko;

6.    Maya-maya ay may nahagilap na ako na pwedeng mag-duty sa akin siya ay si PO3 Samson Binag isa kong kasamahan;

7.    At tinawagan ko si Jonathan at sinabihan ko na, “Pre okey na may nahagilap na ako na pwedeng magduty sa akin”;

8.    Sumagot siya na, “Pre sige hintayin mo ako diyan dadaanan kita”;

9.    Maya-maya ay dumating na nga si Jonathan na dala ang sasakyan na Mitsubishi Adventure na puti;

10. Inabutan niya ako na naka-uniform at nilapitan ko siya sa sasakyan na dala niya at sinabi ko na, “Pre, sandali lang magbibihis lang ako ng sibilyan na damit”;

11. Sinagot niya ako na, “Pre, huwag ka nang magpalitan ng uniporm mo at di naman tayo magtatagal at ihahatid din kita diyan sa opis mo tapos natin kausapin ang tao”;

12. At sumakay na ako sa dala niyang sasakyan papunta kami ng Edsa South bound;

13. Habang nasa sasakyan kami tinanong ko siya, “Pre, ano ba yung kakausapin mong tao?”;

14. Sinagot niya ako na, “Pre, yung babae, humihingi ng tulong sa akin dahil yung asawa niya ay may problema”;

15. At tinanung ko siya kung ano ang problema;

16. Sinagot niya ako na di pa raw niya alam kung ano ang problema at doon na lang daw sasabihin pagnakausap yung tao;

17. Di ko na inulit ang pagtatanung ko tungkol sa lakad namin;

18. At nag-usap kami nag-kwentuhan ng kung anu-ano lang;

19. Hanggang sa makarating kami sa Caltex station sa Edsa ,Pasay City;

20. Pumarada kami roon at bumaba at tinanung ko si Jonathan kung saan na kami pupunta;

21. Sinagot niya ako na, “Dito muna tayo sa loob nang maliit na grocery at may hinihintay pa tayo na makakasama natin”;

22. Pagkatapos tinanung niya ako, “Pre, kumain ka na ba?”;

23. Ang sagot ko sa kanya, “Pre yun nga di pa ako kumakain”;

24. Sumagot din siya, “Parehas pala tayo na di pa kumakain kaya sabi niya sa akin na tara habang hinintay natin sila ay mag-almusal muna tayo”;

25. Kaya agad kaming namili ng aming kakainin, kumuha kami ng tag-isang noodles at tubig at lumapit kami sa bayaran at binayaran ni Jonathan ang aming mga kinuha na kakainin”;

26. Pagkabayad namin ay naghanap na kami ng upuan para habang naghihintay ay kumakain;

27. Tinanong ko siya kung sino pa ang hinihintay namin at sinagot niya ako, “Si Dexter Bernardo at Mark at kaibigan din natin”;

28. At sinagot ko siya na akala ko kung sino ang hinihintay natin dito sila lang pala;

29. Makalipas ang mahigit kalahating oras ay dumating na ang hinihintay namin na sila Dexter at Mark na nakasakay sa Nissan Xtrail na wala pang plaka bumaba sila at lumapit sila sa amin;

30. Nag-usap-usap kami at napagkasunduan na sila na lang muna nila Jonathan at Mark ang pupunta sa bahay nung kakausaping kaibigan ni Jonathan;

31. At ganoon nga ang nangyari, naiwan kami ni Dexter habang naghihintay kung nandoon na ang kakausaping kaibigan niya;

32. Maya-maya ay tumawag sa cellphone ko si Jonathan at sinabihan kami na punta na raw kami doon;

33. Kaya pumunta kami roon;

34. Pagdating namin sa gate ng apartment na apat na palapag may sumalubong sa amin na isang lalaki na namamahala sa apartment at tinanung kami kung saan kami pupunta;

35. Sumagot kami na kasama kami ng dalawang lalaki (Jonathan at Mark) na nasa itaas;

36. At sumagot din yung namamahala na, “Ganoon ba? Sige nandoon sila sa itaas puntahan ninyo”;

37. At sinamahan pa kami nung katiwala papunta sa kinaroroonan nila Jonathan;

38. Pagdating namin doon ay sinabihan kami ni Jonatahan na wala pa raw yung kakausaping kaibigan niya at may pinuntahan daw sabi nung katiwala;

39. Nasa ikalawang palapag kami ng bakanteng apartment na nag-uusap at nagkukuwentuhan habang hinihintay namin yung tao;

40. Maya-maya ay bumaba si Dexter at sumunod kaming lahat walang naiwan na tao sa itaas ng apartment;

41. Sa may garahe doon sa baba ng apartment naman kami naghintay at nagkuwentuhan;

42. Si Dexter at Mark ay lumabas ng garahe ng apartment at pumunta sila sa harapan habang kami ni Jonathan ay naiwan sa garahe;

43. Nang mainip kami sa paghihintay ay nagyayang umakyat si Jonathan sa itaas kaya umakyat uli kami duon;

44. Habang sila Dexter naman ay nandoon pa rin sa labas na tapat ng apartment;

45. Maya-maya ay dumating na ang hinihintay naming kaibigan niya at ito nga ay Isang babae na blonde ang buhok;

46. Kinausap ni Jonathan ang babae at nagpakilala na siya si Joanna;

47. At maya-maya ay umakyat na rin si Mark at nag-usap-usap na;

48. Tinanong ni Jonathan kung ano ang problema;

49. Nagpakita si Joanna ng passport ng hapon na nagngangalang Nobuyuki Hayashi;

50. At nang makita namin ang passport ito pala ay expired na ng mahigit dalawa’t kalahating taon na;

51. Hindi kami nagtagal na mag-usap-usap sa loob ng bahay nila kaya nagkayayaan na lang na kumain sa labas at doon na lang pag-usapan ang problema ng asawa niya;

52. Pagbaba namin ng bahay ay kasama si Joanna, Hayashi, Jonathan, Mark at ang kapatid na babae ni Joanna na may dala pang aso na Saberian Hasky;

53. Masaya pa ang mga palitan ng usapan habang kami ay papalabas;

54. Paglabas namin ng gate ay nakita ko si Dexter na kumakain ng mais at niyaya na rin siya na sumunod sa amin;

55. At naglakad kami papunta sa sasakyan sa kabilang kanto;

56. Si Dexter at Mark ay sumakay sa Xtrail na SUV habang ako, si Jonathan, si Joanna at si Hayashi ay sumakay naman sa Mitsubihsi Adventure na dala ni Jonathan;

57. Umalis kami papasok ng Edsa patungong Mall of Asia, doon kami tumungo sa Macapagal Avenue;

58. Nang makarating kami sa Brother’s Burger sa Macapagal Avenue, Pasay City;

59. Pagpasok namin sa Brother’s Burger ay naghanap kami ng mauupuan sa gawing kaliwa at nakahap kami ng mauupuan bandang sulok at umupo nga kami roon;

60. Tumayo kaagad si Joanna at lumapit sa counter para umorder ng aming kakainin;

61. Pagka-order ni Joanna ay bumalik agad siya sa amin at doon ay inumpisahan na nilang pag-usapan ang problema;

62. Habang ako naman ay nakikinig lang sa kanilang pinag-uusapan at hindi nakikialam dahil ang pinag-uusapan nila ay tungkol sa immigration law;

63. Hanggang sa mapag-usapan nila na may gastos daw sa paglalakad ng papeles at aabot sa halagang P200,000.00;

64. Pagkatapos kong kumain ay lumabas ako ng Brother’s Burger at sa tapat ako pumuwesto dahil sa labas noon ay may mga upuan;

65. Kaya dahil dito, hindi ko na alam kung ano ang pinag-uusapan nila sa loob;

66. Matagal ang pag-uusap nila at nakikita ko na nagtatawanan sila at nagbibiruan pa;

67. Pumasok uli ako sa loob ng Brother’s Burger at pumuwesto naman ako sa katabing mesa nila pero hindi ako humahalo sa kwentuhan nila;

68. Nagpaalam si Dexter sa amin na pupunta daw muna siya sa opis niya para mag-out isinama niya si Mark;

69. Kaya ang naiwan sa Brother’s Burger ay si Jonathan,  Joanna, Hayashi at ako;

70. Maya-maya pa ay lumabas uli ako at pumunta sa sasakyan ni Jonathan;

71. Sa harapan ng sasakyan ako umupo para makapagpahinga;

72. Nang mga oras na yun ang nasa loob ng Brother’s Burger ay silang tatlo lamang, sina Jonathan, Joanna at Hayashi;

73. Ilang sandali pa ay lumabas silang tatlo at pumuwesto sa tapat ng Brother’s Burger para manigarilyo si Joanna at Hayashi;

74. At maya-maya ay nag-alok uli ng order si Joanna at lumapit siya sa akin at tinanung kung ano ang gusto ko;

75. Sumagot ako na okey na ako busog na ako;

76. Umalis siya sa harapan ko at pumasok uli siya sa loob ng Brother’s Burger para umorder;

77. Maya-maya ay dumating na Dexter at Mark;

78. Habang ako ay matagal pa rin na nakaupo sa loob ng sasakyan ni Jonathan;

79. Si Dexter at Mark naman ay umupo sa mesa katabi ng mesa kung saan nakaupo sina Joanna, Jonatahan at yung asawa ni Joanna;

80. Nakita ko na si Jonathan at Joanna ay nagbibiruan na nakatingin sa akin;

81. Pakiwari ko ay ako ang pinagtatawanan nila ay ako;

82. Maya-maya ay lumapit si Jonathan at sinabi niya na sabi raw ni Joanna na hindi raw ako mukhang pulis;

83. Ang reaksyon ko, “Mukha daw ano ako?”;

84. Patawang sumagot sa akin si Jonathan at Joanna na mukha raw akong MMDA;

85. Matapos ang mahabang usapan at biruan ay nakapagpasya na maghiwa-hiwalay na kami;

86. Si Dexter at Mark ay magkasama sumakay at umalis;

87. Habang ako si Jonathan, Joanna at Hayashi naman ang magkasama sa sasakyan ni Jonathan;

88. Mula roon sa Brother’s Burger ay inihatid namin sina Joanna at Hayashi at ibinaba namin sila sa Edsa na malapit sa bahay nila;

89. Pagdating namin doon ay bumaba na sila sa sasakyan at umakyat sa overpass patawid ng Edsa;

90. Ako naman ay inihatid ni Jonathan sa Camp Crame para magpalit ng damit;

91. Pagdating ng Crame, sa opis ko sa CIDD-CIDG, ako ay kanyang hinintay para isabay uli sa pag-uwi niya para raw makamenos ng pamasahe;

92. Paglabas ko ng opis, sumakay uli ako sa sasakyan niya at lumabas na kami ng Camp Crame papuntang Monumento o North-bound;

93. Hanggang sa makarating kami sa 10^th Avenue ng Caloocan City at doon ako ay bumaba at nagpaalam na;

94. Mula noong araw ng Agosto 26, 2011 ay wala na akong nabalitaan tungkol sa usapan nila dahil kahit na tumatawag si Jonathan sa akin ay di namin napapag-usapan;

95. Hanggang sa dumating ang September 2, 2011, ganap ala-1:00 ng hapon,  ako at ang aking mga kasamahan na sina PO3 Villareal at SPO4 Ortega ay umalis ng opisina para mag-serve ng warrant para kay Yu Chen Ho sa lugar ng Las Piñas at Parañaque City sa kasong Qualified Theft na walang piyansa;

96. Bilang patunay sa sinasabi ko na service ng warrant, aking ikinakabit dito ang mga kopya nito bilang ANNEX “A” at serye nito;

97. Pagdating namin sa lugar ng Parañaque kung saan daw ay makikita ang aming pakay, agad akong bumaba ng sasakyan at nagpanggap na LBC delivery man na may ihahatid na sulat para kay  Mr. Yu Chen Ho;

98. Sinalubong ako ng isang guwardiya at sinabi niya sa akin na wala na raw doon yung hinahanap kong tao;

99. Tinanung ko kung saan na pumunta at sinagot naman ako na matagal na raw umalis at hindi alam kung saan lumipat;

100.      Kaya ang ginawa ko ay bumalik ako sa sasakyan at sinabi ko sa mga kasamahan ko kung ano ang sinabi ng guwardya sa akin;

101.      Agad kaming umalis sa lugar at habang pabalik na kami ng opisina ay nag-text si Jonathan sa akin na magkita raw kami sa Caltex Edsa, Pasay City;

102.      Sinagot ko siya na okey, sige mapapa-drop na lang ako sa malapit sa lugar;

103.      Kinausap ko si PO3 Villareal na baka puwede ibaba na lang ako sa may Malibay dahil may kausap akong tao roon;

104.      Pagdating namin sa lugar ay ibinaba nila ako malapit sa lugar na pupuntahan ko;

105.      Umakyat ako ng overpass para makatawid ng Edsa papuntang Caltex;

106.      At pagdating ko sa Caltex ay nakita ko roon ang isang Fortuner na sasakyan ni Dexter;

107.      Nilapitan ko ito at sumakay ako sa harapan ng sasakyan ni Dexter;

108.      Tinanung ko siya kung bakit siya nandoon;

109.      Sumagot siya na pinapunta rin siya ni Jonathan ditto;

110.      Sumagot ako na parehas pala tayo na pinapunta ni Jonathan ditto;

111.      At duon ay nagkuwentuhan lang kami ni Dexter sa loob ng sasakyan;

112.      Maya-Maya ay natanaw namin sa loob ng mini-grocery si Joanna na may kasama pa na isang babae;

113.      Tumawag si Jonathan sa akin at tinatanung niya kung nandiyan na raw ba si Joanna;

114.      Sumagot ako at sinabi ko na nandito nga siya at may kasama na isa pang babae;

115.      Sinagot naman niya ako na sige hintayin ninyo ako riyan at malapit na ako;

116.      Maya-maya ay tumawag uli si Jonathan sa akin at sinabi na di na siya makakarating;

117.      Sinabi ko kay Dexter kung ano ang sinabi ni Jonathan sa akin;

118.      Nagalit si Dexter kay Jonathan na bakit daw hindi siya makakarating;

119.      Sumagot ako na di ko alam at walang siyang sinabi sa akin kung bakit di na siya makakarating;

120.      Kaya nagpasya kami ni Dexter na umalis na lang dahil hindi na rin naman makakarating si Jonathan at wala naman kaming alam kung ano ang pinag-uusapan nila;

121.      Inutusan ako ni Dexter na tawagan ko si Joanna na sabihin sa kanya na hindi na makakarating si Jonathan;

122.      Ibinaba ko yung salamin ng mga tatlong pulgada at tinawag ko si Joanna para magpaalam;

123.      Agad na lumapit si Joanna sa bintana na katabi ko at kumakapit ang mga daliri ng dalawang kamay nya at nagtanong: “Nasaan si Jonathan?”;

124.      Sinagot ko siya na tumawag si Jonathan at  hindi na raw makakarating at aalis na kami dahil siya naman ang kausap niya at hindi naman kami;

125.      Sinagot naman ako ni Joanna na kakausap niya pa lang kay Jonathan;

126.      Tinanong ko kung sino ang kasama niya;

127.      Sumagot siya, “Pinsan ko po”;

128.      Tinanung niya kung nasaan yung documents at kung iniwan daw ba ni Jonathan sa amin yung documents;

129.      Ang sagot ko ay nandito nasa amin;

130.      Sabay na rin na nagpaalam na ako sa kanya na aalis na kami;

131.      Nang dahang-dahang umabante ang Fortuner na minamaneho ni Dexter para umalis biglang humarang sa aming sasakyan ang isang Nissan Urvan na kulay pula;

132.      At mula roon ay nagbabaan ang mga lalaki may dalang mga baril na nakatutok sa amin at sila ay nakasibilyang damit;

133.      Pilit kaming pinababa sa aming sasakyan at ipinadapa sa semento at hindi namin alam ang dahilan;

134.      Kami ay kanilang pinosasan ng patalikod o ang mga kamay namin ay sa likod namin;

135.      Ni hindi sila nagpakilalang mga alagad ng batas;

136.      Hindi nila sinabi kung ano ang kasalanan na ginawa namin at hindi rin nila kami pinagsabihan ng karapatang Miranda na may karapatan kaming di magsalita, may karapatan kaming kumuha ng abogado na may sapat na kakayahan at kung di namin kaya kami ay bibigyan;

137.      Ang ginawa na lang ng mga humuli sa amin na habang ako ay nakadapa, ang lahat ng bulsa ko ay pinasukan nila ng kanilang mga kamay at kinuha nila ang wallet ko at ang lahat na nasa loob ng aking mga bulsa;

138.      Pagkatapos na maposasan ako ay itinayo nila ako at isinakay sa isang crosswind na SUV at kasama ko doon si Dexter na nasa likod naman nakasakay;

139.      Paalis na kami nang narinig ko na kinausap si Dexter ng mga lalaki na nasa sasakyan na ililipat siya sa sasakyan niya at tatangalan ng posas para makipagtulungan para daw makuha si Jonathan;

140.      Pagdating namin sa isang Gas Station ay ibinaba si Dexter at tinanggalan ng posas at isinakay sa kanyang sasakyan;

141.      Umalis na uli kami sinusundan lang namin ang sasakyan ni Dexter;

142.      Habang bumibiyahe kami, tahimik lang ako sa loob ng sasakyan;

143.      Tinanong nila ako kung pulis ako sinagot ko na, “Oo, pulis ako”;

144.      Tinanong ako kung ano ang unit ko;

145.      Ang sagot ko ay CIDD-CIDG;

146.      Hanggang sa makarating kami sa Magallanes Shell gas station, sa EDSA Magallanes, malapit sa Magallanes Interchange;

147.      Pagdating namin doon ay pumarada kami;

148.      Nakita ko na bumaba si Dexter mula sa kanyang sasakyan at pumunta sa Jollibee kasama pa ang ibang humuli sa amin;

149.      Ang pagkakaalam ko sa mga narinig ko sa mga humuli sa amin, doon daw ang usapan na pupunta si Jonathan;

150.      Pagkalipas ng isang oras nagpasya na ang mga humuli sa amin na dalhin na raw kami sa kanilang opisina sa RPIOU sa Camp Bagong Diwa, Bicutan, Taguig City;

151.      Nakita ko na sumakay na ulit ng sasakyan si Dexter sa kanyang sasakyan;

152.      Habang bumibiyahe kami ay ipinakilala sa akin si Police Chief Inspector Avelino na siya raw ang Team Leader ng operation na kasama ko sa loob ng sasakyan at nasa tabi siya ng driver;

153.      Kinausap ako ng mga operative na kausapin ko raw si Dexter dahil pinagbibintangan daw sila sa pagkawala ng mga gamit at pera na nawawala kay Dexter;

154.      Sinagot ko sila na sige susubukan kong kausapin si Dexter kung totoong may nawawala siyang mga pera at gamit;

155.      Pero habang bumibiyahe kami, kinausap ako ng mga operatiba na kausapin na lng daw namin ang complainant para hindi na mag-sampa ng demanda laban sa amin;

156.      Sumagot ako, “Sige sir, kung pwede kung yun ang magandang paraan”;

157.      Pagdating namin sa opisina ng RPIOU, agad kaming dinala sa ikalawang palapag at pinapasok kami sa opisina ni PCI Avelino;

158.      At doon ay namukhaan ko na mga klasmeyt ko pala sa recruit ng class 96 ng Philippine National Police (PNP);

159.      Kinausap ako ng isa sa mga classmate ko para raw sinunog na lang nila ang operasyon;

160.      Sumagot ako na dapat walang operasyon na nangyari dahil wala naman kaming hiningi at wala rin kaming tinanggap na pera dahil nga si Jonathan naman ang kausap ni Joanna;

161.      Nagtataka nga lang kami kung bakit kami inaresto;

162.      Maya-maya pa ay nagkasama na uli kami ni Dexter sa loob ng opisina ni PCI Avelino;

163.      Kinamusta ko at kinausap ko siya tungkol sa sinasabi na may mga pera at gamit na nawawala sa kanya;

164.      Sumagot siya sa akin na, “Dre, ang daming nawawala sa loob ng sasakyan ko”;

165.      Wala akong masabi sa nangyari sa kanya basta ang sagot ko lang sa kanya ay kung ano ang magiging plano niya yun na rin ang plano ko;

166.      Maya-maya ay kinausap kami ng mga humuli sa amin at kung gusto raw naming makausap si Joanna;

167.      Sumagot ako na sige: “Kung pwede baka maayos natin ngayong gabi”;

168.      Pinapasok nila si Joanna;

169.      Kinausap namin na bakit mo ginawa ito sa amin wala naman kaming ginagawa sa iyo di ba;

170.      Sumagot siya, “Kayo wala, pero si Jonathan mayroon”;

171.      Sinabihan ko sa kanya na tutal nandito na ito wala na tayong magagawa at ikaw ngayon ang complainant at kung ano ang gusto niyang mangyari;

172.      Sumagot siya na gusto niyang makuha si Jonathan;

173.      Sinabi ko sa kanya na malabo na makuha nila si Jonathan at kahit pa lumutang siya ay hindi yan pwedeng arrestuhin ng mga pulis;

174.      Sinabihan ko si Joanna: “Kung gusto mo ay i-file mo ng regular filling ng kaso”;

175.      Pero, nagmatigas si Joanna at sinabi na sa fiscal na lang daw mag-usap;

176.      Hindi na ako kumibo at hinayaan ko siya na umalis sa harapan namin;

177.      Pag-alis ni Joanna sa kuwarto kung saan kami ay pinag-usap, biglang pumasok ang isa sa mga humuli sa amin ni Dexter at kinamusta ang pakipag-usap namin kay Joanna;

178.      Sumagot ako na matigas ang complainant;

179.      Kaya ang plano namin ay lumaban na lang dito sa kaso tutal alam naman namin na wala kaming kasalanan sa nangyari sa amin;

180.      Maya-maya ay dinala na kami ni Dexter sa ibaba sa investigation section para itanong sa amin ang personal na pakakakilanlan sa amin;

181.      At pagkatapos ay ipinakita sa amin yung mga gamit namin na kinuha nila para i-account katulad ng baril ko na Beretta 9-mm, PNP ID, PNP badge, wallet, Acknowledgment Receipt of Equipment (ARE) at  magazine; kay Dexter naman ay Immigration badge, Airport Duty ID, baril, permit to carry, firearms licensed, magazines at mga pera ni Dexter na nabilang na P158,400.00;

182.      Inilista ng imbestigador ang mga kinuha nila mula sa amin at pinaupo uli kami ni Dexter sa tabi ng mesa doon sa investigation room ng RPIOU;

183.      Biglang pumasok si SPO3 Rieus San Diego at tinawag si Dexter at pumunta sila sa isang sulok ng opisina na para bang may lihim na sasabihin sa kanya;

184.      Maya-maya ay bumalik na uli si Dexter sa kinauupuan ko;

185.      Tinanung ko siya kung ano ang sinabi ni SPO3 San Diego sa kanya;

186.      Ang sagot niya sa akin ay kung gusto raw ba niya na itago nila o gamitin na ebidensya ang pera ni Dexter;

187.      Tinanung ko uli si Dexter kung ano ang isinagot niya;

188.      Ang sagot ni Dexter sa akin ay isama na lang daw sa ebidensya;

189.      Naghintay kami ni Dexter ng mahabang oras sa loob ng investigation room;

190.      Sa pagitan ng alas 9:30  at 10:00 at tinawag kami ng dalawang pulis para dalhin sa crime laboratory sa Makati isinakay kami sa Nissan Urvan na kulay pula;

191.      Sa ganap na alas 11:00 ng gabi nang kami ay makarating sa crime laboratory sa Makati;

192.      Pumarada muna kami sa gilid ng kalsada sa tapat ng crime laboratory, mga ten minutes kami tumigil doon;

193.      Pumasok na rin kami sa parking ng crime laboratory at naghintay kami roon sa parking na iyon ng mga 30 minutes;

194.      Pagkatapos ng parade, bumaba kaagad si SPO3 Lutgardo Labares habang kami naman ay naiwan sa Urvan, kasama ang isa pang pulis na si SPO1 Roldan Maganto na siyang nagbabantay sa amin, kasama rin doon yung videographer at driver ng Aksyon 5 TV;

195.      Habang sa loob ng Urvan na naghihintay kay Labares, nag-uusap kami ni SPO1 Maganto dahil sa ka-batch ko sya ng pumasok sa PNP at kausap na rin siya ni Dexter at nakita ko pa na nagbigayan pa si SPO1 Maganto at Dexter ng cellphone number;

196.      Sinabi rin sa akin ni SPO1 Maganto na kahit magka-batch kami, wala siyang magagawa dahil driver lang sya sa operation;

197.      At maya-maya ay  dumating na si Labares mula sa opisina ng crime laboratory at ibinaba si Dexter;

198.      Kitang-kita ko nang pinuposasan ni Labares si Dexter ng patalikod at pilit na pinapahiran si Dexter sa kamay ng papel;

199.      Noong mga oras na yun naawa ako kay Dexter pero hindi ako natakot dahil alam ko na wala kaming maling ginawa;

200.      Sinabi rin sa akin ni SPO1 Maganto na: “Batch, ayaw kong sumama sa loob dahil ayaw kong sumali sa gagawin nila”;

201.      Pagkatapos na nadala ni Labares si Dexter sa loob ng crime laboratory, bumalik sya at ako naman ang pinababa at pinosasan patalikod, kung saan ay nararamdaman ko na may pinupunas na papel sa mga kamay ko;

202.      Pagkatapos nun ay dinala na rin ako sa loob ng crime laboratory;

203.      Pagpasok sa loob ng crime laboratory, pinaupo muna ako ng matagal;

204.      Nang makita ko na lumabas na si Dexter mula sa isang kuwarto, inutusan naman ako ng babae na lumapit sa mesa at pinilatag sa akin ang aking mga kamay sa papel na nakalagay sa itaas ng mesa,

205.      Pagkatapos kong nailagay ang aking kamay na nakadikit ang aking palad, iginihuit ang porma ng aking kamay sa papel;

206.      Pagkatapos noon, sinabihan ako na ilatag ang aking dalawang kamay na pabaliktad na ang palad naman ay nakaharap sa itaas;

207.      Pinapirma muna sa akin ang mga sketch sa papel;

208.      Pagkatapos noon, dinala ako sa kuwarto kung saan ko nakita na lumabas si Dexter;

209.      Sa loob ng kuwarto, madilim at patay ang ilaw at may nakita lang ako na violet na liwanag na hawak ng chemist na babae;

210.      Sa loob ng kuwartong iyon, pinalatag ulit sa akin ang mga kamay na ang palad ay nakadikit sa mesa at pinadaanan ng ilaw na hawak ng chemist;

211.      Pagkatapos noon, pinabaliktad naman ang aking mga kamay at pinadaanan din ng violet na ilaw;

212.      Pinadaanan naman ng ilaw ang mga bulsa ng pantaloon ko;

213.      Doon ko na rin napansin ang papel ni Dexter nang maliwanagan ng violet na ilaw at natatandaan ko na ang dalawang daliri sa drawing ay may nakalagay na “x”;

214.      Ang nakita kong dalawang daliri na may “x” ay kaliwang kamay;

215.      Sa isip-isip ko, dahil dalawa lang naman kami ni Dexter ang tini-test sa oras na iyon, halos sigurado ako na kay Dexter na kamay ang drawing na iyon;

216.      Pagkatapos noon ay lumabas na kami ng chemist at nakita ko pa si Dexter sa loob ng crime laboratory at siya ay nakatayo malapit sa pintuan palabas;

217.      Umupo muna ako sa upuan na malapit sa bintana at malapit din sa nasabing pintuan;

218.      Mga ilang minuto ay sabay na kami ni Dexter na ibinalik ni Labares at Maganto sa sasakyan;

219.      Pagkatapos nito ay bumalik si Labares sa crime laboratory at mahigit 30 minuto siya nakabalik sa parking;

220.      Doon na kami nagkaroon ng pagkakataon na nag-usap tungkol sa test sa loob ng crime laboratory;

221.      Doon ko narinig ko si Dexter na nagsabi: “Pre, ako may nakita sa papel ko na merong naka-“x” sa dalawang daliri;

222.      Sumagot ako na: “Buti ako naman ay nag-negative.”

223.      Nag-usap din kami tungkol sa pamamahid ng papel sa aming mga kamay noong kami ay pinosasan;

224.      Nang nakita naming lumabas na si Labares mula sa crime laboratory, sumakay naman ulit kami sa sasakyan at umalis pabalik ng Camp Bagong Diwa sa Bicutan;

225.      Pagpasok namin ng Bicutan Exit ay nasagi pa ng dala naming sasakyan ang isang taxi;

226.      Pero sandali lang at naayos din agad kaya nakabalik din kami ng kampo;

227.      Pagkatapos ay itinurn-over na kami sa naka-duty na jail guard;

228.      Dinala na kami sa kulungan para ikulong;

229.      Mga ilang minuto ay inilabas kami at inilipat sa isang kulungan;

230.      At doon kami nagpalipas ng magdamag;

231.      Kinausap ako ng duty jail guard na kung pwede si Dexter ay isama ko na rin sa kabilang kulungan at pumayag naman ang jail guard;

232.      Kaya dinala kaming dalawa sa kabilang kulungan kung saan nakita naming may isa ring pulis na nakakulong;

233.      Magdamag kami ni Dexter doon na nagkikwentuhan dahil hindi naman kami makakatulog;

234.      Kinabukasan, September 3, 2011, nagdatingan ang mga humuli sa amin para tapusin daw ang ginagawa nilang papel para sa inquest sa amin;

235.      Lumapit sa amin si SPO3 San Diego at kinamusta kami at kinausap ako;

236.      Napansin ko na may hawak si San Diego na susi ng sasakyan;

237.      Pagkatapos, nakita kong tumayo si Dexter at lumapit kay San Diego at sila ay nag-usap at kinumusta nga kami ni San Diego at pilit niyang ini-insist sa amin na aregluhin ang complainant;

238.      Umalis na rin si San Diego at doon nabanggit sa akin ni Dexter na susi ng Fortune rang hawak ni San Diego;

239.      Sa loob ng kulungan naghintay kami ulit ng ubod ng tagal;

240.      Bago magtanghalian, kami ay inilabas sa kulungan;

241.      Pinakain kami ni Dexter sa mess hall;

242.      Pagkatapos kumain, pinababa kami ni Dexter at pinasakay kami sa kanyang Fortuner at sinabihang dadalhin kami ospital para ipa-medical;

243.      Pagdating namin sa ospital na di ko nakuha ang pangalan, pumarada ang Fortuner sa parking lot;

244.      Pumasok kami ni Dexter kasama ang dalawang pulis na si San Diego at isa pang pulis;

245.      Pinaupo kami sa isang tabi at maya-maya ay tinawag ako ni San Diego para pagpi-fill up ng application at ang sumunod na tinawag ay si Dexter at nag-fill up din ng papel;

246.      Pagkatapos ay dinala kami sa isang taong may stethoscope kung kanino ibinigay ang forms na sinulatan namin;

247.      Ibinigay ni San Diego ang aming mga papel sa taong iyon na pakiwari ko ay isang doctor;

248.      Tinanong ako kami kung saan kami nahuli, anong sinasampang kaso, at kung ilang taon na kami;

249.      Tapos bumalik ako sa upuan at nakita ko na si Dexter na naman ang tinawag at hindi ko alam kung ano ang mga tinanong sa kanya;

250.      Pagbalik ni Dexter, tumabi siya sa akin sa upuan at naghintay pa kami ng ilang minute at maya-maya ay pinasakay na naman ulit kami sa Fortuner at bumalik sa Camp Bagong Diwa;

251.      Dinala kami sa tapat ng investigation kung saan kami ay ibino-booking o kinunan ng fingerprints;

252.      At maya-maya ay may pumasok na lalaki nang makita ko ay si Major Romeo Niño na kilala ko dahil dati kong kasamahan sa CIDG;

253.      Nag-usap kami ni Major Niño at nagtanong kung ano ang nangyari sa amin;

254.      Sinagot ko sya na na-set up kami;

255.      Biniro pa ako ni Major Niño na sa susunod ay huwag ako magpapa-set up;

256.      Sinabihan niya na tutulungan kami at luluwagan ang aming kaso;

257.      Pinatawag ni Major Niño si SPO3 San Diego at sinabihan siya na tulungan kami sa problema namin;

258.      Sumagot si SPO3 San Diego na sir nakuhaan yan na video kasama ang media;

259.      Lumabas si Chief Inspector Niño sa kwarto at naiwan kami;

260.      Mga bandang hapon na ng matapos ang mga papel na gagamitin sa inquest;

261.      Narinig ka na lang na nag-react si Dexter na may nawawala siya na Oakley na shade;

262.      Sinabi niya ito kay Major Niño;

263.      Nagalit si Major Niño at ang sabi niya sige ilabas  ninyo ang nawawala bago ko pirmahan yan (referring to the papers against us) kung ayaw ninyo bahala kayo ma arbitrary diyan;

264.      Kasabay noon ay umalis na si Major Niño;

265.      Galit na galit si SPO3 San Diego, SPO3 Labares at si SPO3 Pajaro kay Dexter dahil sa reklamo niyang mga nawawala;

266.      Nag-a-argumento sila-sila tungkol sa kung sino ang pipirma sa mga papel laban sa amin at tungkol sa mga nawawalang gamit ni Dexter;

267.      Maya-maya ay may dumating na opisyal na si Chief Inspector Redentor Agcio at siya na ang pumirma bilang administering officer sa mga affidavit;

268.      Pagkapirma ni Agcio ay umalis na rin kami;

269.      Sumakay kami sa Nissan Urvan kasama ang complainant;

270.      Paglabas Camp Bagong Diwa, pumarada kami sa tabi dahil sabi nila ay hindi pa pala nai-xerox ang mga papel para sa inquest;

271.      Doon ay naghintay ulit kami ng mahigit isang oras;

272.      Habang naghihintay ay tahimik lang ako sa loob ng sasakyan at nakikinig lang sa mga usapan nila ganun din si Dexter;

273.      Pagdating ng mga nagpa-xerox agad kaming umalis patungong Pasay City Prosecutor Office;

274.      At pagdating sa prosecutor ay nakita namin doon ang fiscal na mag-i-inquest sa amin;

275.      Ibinigay sa prosecutor ni San Diego ang mga papel na hawak niya at may pinasulat sa kanila na mga form;

276.      Pagkatapos ay tumayo ang fiscal at sinabihan kami na sa Lunes na ito;

277.      Agad kaming sumakay sa sasakyan at bumalik na sa kampo;

278.      Pagdating namin sa Camp Bagong Diwa, dumating naman dpon ang mga magulang ni Dexter;

279.      Naghapunan kami at maya-maya ay nagpaalam na ako para pumasok sa aming selda para makapagpahinga;

280.      Pagkalipas ng ilang araw kami ay nakapagpiyansa sa halagang (P100,000) at nakalaya noong September 7, 2011 ng hapon;

281.      Noong Setyembre 12, 2011, after lunch, pumunta ako sa RPIOU para kunan ng picture ang mga sinasabing ebidensya laban sa amin;

282.      Nakita ko si Joanna na complainant at kasama ang kapatid niyang babae at nakaupo siya sa mess hall;

283.      Biniro pa ako nina Joanna na sabay na sila sa akin sa pag-uwi;

284.      Kinausap ako ng kapatid ni Joanna at sinabi na alam na nila kung saan mahagilap si Jonathan at sa Island Gas nga raw;

285.      Maya-maya, nagsalita si Joanna at niyaya si Major Avelino at mga puli na mag-iniman sila at sagot niya;

286.      Ibinulong sa akin ni Major Avelino na kahit lasing sya ay hindi niya papatulan si Joanna;

287.      Pagkatapos nito, tinawang ako ni San Diego pinapunta sa kuwarto at nakita ko siya na inilatag niya ang pera at iba pa sa mesa at pinakuhaan sa akin ng picture; at

288.      Pagkatapos, itinuro niya sa akin kung saan ang Fortuner ni Dexter;

289.      Pinuntahan ko rin ang Fortuner at kinunan ng picture;

290.      Pagbalik ko sa mess hall ay wala na doon sina Joanna at nagpa-alam na ako kay Major Avelino; at

291.      Wala na muna akong sinabihan muna.

BILANG patunay nilalagdaan ang ko ang Salaysay na ito nitong Setyembre ___, 2011 sa Lungsod ng Maynila.

­­­­­HERSCHEL B. MONTEZON

Nanunumpa

NANUNUMPA SA HARAP ko ngayong ika ___ ng Setyembre 2011. Ipinakita niya sa akin ang kanyan Driver’s License No. NO4-94-301299 bilang patunay ng kanyang pagkakakilanlan, nabasa niya at naiintindihan ang Kontra Salaysay na kusang loob niyang ginawa.

Dok. blg.:       ___;

Pahina blg.:  ___;

Libro Blg.:      ___:

Serye 2011.